Verhaal
Ik heb het gewoon zwaar en dat mag eigenlijk niet
Van wie mag ik het eigenlijk niet zwaar hebben?
Van zoveel mensen. Mensen die het zelf nooit echt zwaar hebben gehad en dus geen idee hebben waar je het over hebt.
Mensen die vinden dat het zwaar hebben een keuze is. Dat je voor je eigen geluk en mindset verantwoordelijk bent.
En o, wat is dit zwaar, om dit er bovenop/erbij te krijgen.
Het oordeel. De liefdeloosheid, het onbegrip, de veroordeling zelfs.
Ik wil het niet meer, ik wil liefde, en begrip, en warmte.
Het ís echt zwaar, nu. Ook als ik naar mijn ademhaling ga en besef dat ik op de stoel zit en hoe dat voelt (geleerd bij mindfulness).
Ook geleerd bij mindfulness: de 2e pijl die je zélf afschiet, gaat vaak dieper en is pijnlijker. O, ja, dat is waar ook, niet meer doen, proberen althans.
Toch blijft het eenzaam in me.
Herkenbaar?
Geen reacties gevonden..